Ás veces os libros de relatos non son o que parecen e unha soterrada unidade acaba por trocalos nunha longa historia fragmentaria e única ao tempo. Algo disto acontece con Música Sacra, que é narración de viaxes, historia de amor, galería de raros, suite lírica e mostra de ata onde a narración oral e a escrita se confunden para fundirse. E, como boa obra en marcha, un resumo dos arduos camiños da prosa, das obsesións dun autor que representa unha das traxectorias máis sobresaíntes da narrativa peninsular, así sexa na súa lingua orixinal, o galego, como nas distintas traducións a outras linguas.