Na súa nova novela, co título de Lukumí, Alfredo Conde narra a colonización de Cuba, o devalo da revolución e
a esperanza fanada da utopía internacionalista. Editorial Galaxia publica esta nova achega do escritor galego,
centrada na historia do mulato Estevo, marcado por dúas culturas, a do seu pai galego e a da súa nai, descendente
de escravos africanos.
En Lukumí, Alfredo Conde deixa que sexa o protagonista da novela quen conte a historia da familia da súa nai,
bailarina do famoso cabaret Tropicana, e mais da súa avoa materna, orgullosa de descender de escravos lukumís,
unha xinea africana cuxos membros preferiron suicidarse antes que seguir en escravitude. A novela tamén vai
descubrindo progresivamente a historia da outra familia do mulato Estevo, fillo dun galego chegado a Cuba para
colaborar na creación da nova sociedade comunista, tarefa da que axiña se decepciona.
As ilusións frustradas acaban por moldear o destino de Estevo, que, cunha voz descrida e escéptica, vai
narrando, a través da historia familiar e da súa propia experiencia, a colonización de Cuba, o devalo da
revolución e a esperanza frustrada da utopía internacionalista. Cunha prosa fluída, que habelenciosamente
encadea feitos, anécdota e digresión, a novela sitúanos ante o último e, se cadra, definitivo desengano: as miserias do capitalismo.
